Hartelijk, hardwerkend en oprecht geïnteresseerd in medemens

Paplepel
Servaas lééfde voor het bedrijf. Zijn dochter Wendy vertelt: “Wij zeggen wel eens dat hij twee keer getrouwd was, één keer met ons mam en één keer met het bedrijf. Hij was er altijd, ook na zijn pensionering ging hij door. Hij haalde hij dagelijks de post, dronk wat, keek even rond en ging weer naar huis. Hij kon en wilde het niet loslaten en dat was goed.” Servaas kreeg het ondernemerschap met de paplepel ingegoten; zijn vader startte het transportbedrijf bijna negentig jaar geleden, volgend jaar wordt dit jubileum gevierd. Servaas nam het samen met enkele broers over en onder hun leiding groeide het bedrijf uit tot wat het nu is. Zijn vrouw Annie: “Jarenlang woonden wij aan het bedrijf en dat vond hij fijn. Hij was altijd bezig maar nooit met tegenzin. Hij was zó trots op het bedrijf en hij zou zó trots geweest zijn op deze onderscheiding. Juist omdat hij voorgedragen is door collega-ondernemers.”

Kenmerkend
Servaas voldeed aan alle criteria waarop de Ondernemersbokaal uitgereikt wordt: langer dan vijf jaar lid van OBGB, langdurig gevestigd op één van de bedrijventerreinen van de gemeente Bladel, een stabiele werkgever zijn, langdurige arbeidscontracten hebben met personeel en van essentiële betekenis zijn voor de gemeenschap. Juryvoorzitter Frits Oomen: “We waren het snel eens tijdens het juryoverleg. Vooral het laatste criterium kenmerkte Servaas: hij stond altijd klaar voor de gemeenschap. Vervoer nodig voor een evenement, een platte kar beschikbaar stellen voor toneel- of muziekoptreden, een trekker voor carnaval? Wie hem vroeg, kreeg medewerking. Hij was vriendelijk, hartelijk en oprecht geïnteresseerd in de mensen om hem heen. Het is zó jammer dat we de glans niet op zijn gezicht kunnen zien, nu we deze prijs aan hem toekennen.” OBGB voorzitter Frank Rooijakkers vult aan: “ Het is voor het eerst – en hopelijk voor het laatst – dat we deze onderscheiding postuum uitreiken maar ‘m niet uitreiken nadat we de beslissing hadden genomen, was geen optie.”

Trots
Zoon Gert-Jan nam namens de familie de bokaal in ontvangst en verdriet en trots streden om voorrang op zijn gezicht. “Afgelopen jaar was niet het beste jaar”, zo refereerde hij aan 2020. “Het bedrijf is afgebrand, ome Ad van der Heijden (broer van Servaas) is overleden, en we hebben vier weken later afscheid moeten nemen van onze pa. Het is jammer dat hij er niet meer is om de heropening mee te kunnen maken. Hij zou er van alles van gevonden hebben. Ik hoor ’t hem zeggen: ‘Ik zou het niet doen, maar het is van jou, hè!’ Maar bovenal zou hij trots zijn geweest op de wederopstanding en de energie die we uitstralen. Ik weet zeker dat hij van bovenaf meekijkt. Hij wordt enorm gemist in het bedrijf en in de familie, wat voor onze pa vaak één en hetzelfde was. Van der Heijden is een familiebedrijf en dat zit ‘m niet alleen in de naam maar veel meer in het gevoel.” De Werkgeversbokaal krijgt een prominente plaats in het bedrijf zodat Servaas van der Heijden nooit vergeten wordt.